(முன்கவிதைச்சுருக்கம்: இந்தக் கவிதை கடந்த வருடம் எழுதியது. இதை படித்துவிட்டு தன் கணவனை பிரிந்திருந்த மனைவி ஒருவர் தன் கணவருக்கு இந்த கவிதையை அனுப்பி இருக்கிறார்.கணவரும் படித்துவிட்டு தன் தவறை உணர்ந்து மனைவியுடன் சேர்ந்துவிட்டார்.நான் எழுதிய கவிதைகளிலேயே எனக்கு மிகவும் பிடித்த கவிதை இது,தமிழுக்கு நன்றி) உன்னிடம் மென்மை எதிர்பார்த்து ஏமார்ந்து முள்ளில் விழுந்த பூவென நான் துடிக்கும் தருணங்களில் தட்டானின் சிறகுகளை பிய்த்தெறியும் ஒரு சிறுவனைப்போல் எவ்வித குற்றவுணர்வுமின்றி எனை ஆட்கொள்கிறாய் நீ. ரசனைகளும் எதிர்பார்ப்புகளும் நசுங்கியதில் வார்த்தைகளிருந்தும் ஊமையாகிறது என் பெண்மை. ஆயுதமற்ற போர்க்களத்தில் தினம் தினம் பூக்கள் சுமந்து வந்து சருகாகித் திரும்புகிறேன். கானல்நீரில் எதிர்நீச்சலடிக்க இயலாமல் விடியலுக்காக காயங்களுடன் காத்திருக்கிறேன் பூக்களில் உறங்கும் மெளனமாக
arumai. thannudaiya valiyai, niragarippin vedhanaiyai, antha ranathai idhai vida yarum solla mudiyathu. Idhai parthu thirunthiya ullathirku nandri. Nilaraseegan - ungal arumaiyana padaipirku parattukkal. andal
thamizhukku nanri adhaikkondu karuththazham mikka kavidhai padaiththa ungalukku nanri. Unardhu thirundhiya ullaththukku nanri. Mounam kakkamal, uraiththa piragudhan, nimmadhi pirakkiradhu. anbhudan pad
Ungal munnuraiyai padithavudan mikka magizhchi adaidhen..idhai vida yenna vendum padaippalikku..:clap paaraattukkal, Nila.. sriniketan
Outstanding... these are the same lines, i am sure, many of us would have gone through... feelings of a woman well expressed.....