இயல்பும், நிலையும்

மூச்சு விடுவதைப் போல் உன்னை நினைப்பதும்
என் இயல்புகளில் ஒன்றாகிப் போனது கண்ணே!
அடிக்கடி ஆழ்ந்த பெருமூச்சுக்கள் விடுவதும்,
என் பழக்கத்தில் ஒன்றாக வேண்டுமா அன்பே?

ஏன் உன்னை அடிக்கடி பார்க்க முடியவில்லை
என, நம் சந்திப்பு முடிந்ததும் நினைப்பதுண்டு.
மீண்டும் சந்திப்பினும் அது முக்கியம் இல்லை
என வேறு பல கதைகள் பேசிப் பிரிவதுண்டு.

நம் இயல்பிலிருந்து நமை மாறுபட வைப்பது தான்,
காதலெனும் அந்நோயின் சிறப்பியல்பு போலும்.
இது நன்கு தெரிந்தும், விலக முடியாதிருப்பது தான்,
என் இன்றைய நிலையை உணர்த்துகிறது போலும்.

சீக்கிரம் நீ வந்தால், உனைக் கண்ட போதிருந்து,
அதிவிரைவாக என் சுவாசம் நிகழும் கண்ணே!
தாமதமானாலோ ஆழ் உறக்க நிலை புகுந்த
பனிக்கரடி போல் என்னைக் காண்பாய் அன்பே!
-ஸ்ரீ

 

"நல்லா இருக்கு ஸ்ரீனி கவிதை காதலனின் இயல்பையும் நிலையையும் சொன்ன விதம்"
Thanks for your fast appreciation Jaya. -rgs

 

Thanks for your appreciation Latha. -rgs

 

Thanks very much for your nice feedback Veni. -rgs

 

Thanks very much for your appreciation Malarvizhi. -rgs