இதுவரை இல்லாத உணர்விது - 15

இதுவரை இல்லாத உணர்விது - 15​

ஒரு வாரத்திற்கு பிறகு நேகா தன் ஊருக்கு கிளம்ப அயத்தமனாள் . (அப்பாடா இப்பவாச்சும் கிளம்புனியே )
கிளம்புவதற்கு முன் மதுராவின் அறையில் வந்து நின்றாள் .

அவளை அங்கு எதிர்பாராத மதுரா கையில் இருந்த புத்தகத்தை கிழே வைத்துவிட்டு எழுந்து நின்றாள் .

அந்த அறையை சுற்றி தன் பார்வையை சுழலவிட்டவள் மதுராவிடம் வந்து நிறுத்தினாள் .
மதுராவை தலை முதல் கால் வரை பார்வையிட்டாள் . அவள் பார்வை மதுராவை தர்மசங்கடத்தில் ஆழ்த்தியது .

" ஒரு வேலைக்கார பொண்ணிற்கு இவ்வளவு ஆடம்பரமான அறையும் , காஸ்டிலியான சுடிதாரும் அதிகமாத்தான் இருக்கு " என்று உதட்டை சுளித்தாள். ( உன்னை யாராவது கேட்டாங்களா ?? )

' இவள் யாரை சொல்கிறாள் , என்ன சொல்கிறாள் ' என்று புருவம் முடிச்சிட புரியாது நோக்கினாள் மதுரா .

" என்ன ஒண்ணும் தெரியாதது போல முழிக்குற ?? இந்த அறையில உன்னையும் என்னையும் தவிர வேற யாருமில்ல . அதோட இந்த அறை உன்னோடதுதானே ?? அப்போ உன்னைத்தான் சொல்லுறேன் " என்றாள் அசால்ட்டாக . ( இந்த அறை மதுராவோடதுன்னு தெரியுதில்ல. அப்புறம் அவ அனுமதி இல்லாமா உன்னை யாரு அவ அறைக்குள்ள வர சொன்னா ?? )

எதுவும் பேசாது , ' என்னதான் சொல்ல வருகிறாயோ சொல் ' என்பது போல் பார்த்துக் கொண்டு நின்றாள் மதுரா .

" நீ இப்படி எதுவும் தெரியாதது போல பார்த்துக் கொண்டு நின்றால் நான் சொல்லுறது உண்மையில்லைன்னு ஆகிடுமா ?? என்னதான் நீ அழகா இருந்தாலும் நீ ஒரு வேலைக்காரியோட பொண்ணுதானே " என்று அவள் சொன்னதும் ,

மதுராவிற்கு இம்முறை கோவம் வந்தது . தன் தாயை பற்றி தவறாக பேசினால் யாருக்கும் கோவம் வருவதில் ஆச்சரியம் இல்லையே .


" எங்கம்மா வேலைக்காரியா ?? " என்றாள் காட்டமாக .

" நீ கோவப்பட்டா பயந்திடுவேனா ?? நீ எல்லாம் உழைக்கிற ரகம் . உனக்கெல்லாம் கோவமே வரக்கூடாது . அஹ் . ஏதோ கேட்டியே , உங்க அம்மா வேலைக்காரியான்னு ? வேலைகாரிங்குறதுனாலதான உங்க தாத்தா அந்த கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்கலை " என்றாள் குத்தலாக .

யாரிடமும் நெருங்கி பழகாத தன் தங்கை வாணியை பற்றி விசாரிக்கிறாளே என்ற ஆர்வக்கோளாறில் மதுராவை பற்றி தனக்கு தெரிந்த எல்லா விசயங்களையும் ராகினி நேகாவிடம் கூறியதால் வந்த வினை .

பற்களை கடித்துக் கொண்டு எதுவும் பேசாமல் நின்றாள் மதுரா . அதுவே நேகாவிற்கு சாதகமாய் போய் விட ,

" உண்மை சுடத்தானே செய்யும் . தகுதி அறிஞ்சு நடந்துக்கனும் " என்று அவள் கூறியதும் ,

' அப்படி என்ன நான் தகுதி மீறி நடந்துக்கிட்டேன் ' என்று எண்ணியவள் அவளை தீர்க்கமாக பார்த்தாள் .

" என்ன அப்படி பார்க்குற ? இந்த வீட்டில அண்டி பொழைக்குறே . உங்க அம்மா இருக்கும் போதும் அப்படித்தான் . இப்பவும் அப்படித்தான் . இப்படி இருக்கிற உனக்கெல்லாம் கோவம் , ரோஷம் எல்லாம் வரக்கூடாது " என்று கூறியவள் நிறுத்தி மதுராவின் முகம் நோக்கினாள் .

மதுராவின் முகம் உணர்ச்சிகள் துடைக்கப்பட்டிருந்தது . அதற்கு மாறாக அவள் மனம் புலம்பிக் கொண்டிருந்தது .

" இந்த மாதிரி பேச்சுக்கள் வரும்ன்னு தானாம்மா நீ வெளியே போய் தனியா கஷ்டப்பட்ட . இது தெரியாமல் நான் இங்கே வந்து இப்படி எல்லாம் பேச்சுக்கள் கேட்கிறேன் . அதோட உன்னையும் இதுல இழுத்து விட்டுட்டேனே" என்று மனதார மன்னிப்புக் கேட்டாள் .
இதை எல்லாம் உணராது அவளை நோகடிப்பதிலேயே குறியாக இருந்தாள் நேகா .

" இங்கே இருக்கிற வசதிகளே உனக்கு அதிகம் இதுல இந்த வீட்டுக்கே உரிமைக்காரி ஆகலாம்னு நினைக்குறியா ?? " என்று அவள் வினவியபோது உண்மையாகவே மதுராவிற்கு ஒன்றும் புரியவில்லை .

" நீ இப்படி முழிச்சு முழிச்சு சந்தோஷை மயக்கினது போல என்னையும் மயக்கிடலாம்னு பார்க்குறியா ?? " என்று அவள் கேட்டதும் மதுராவின் முகம் மாறியது.

" சந்தோஷ் என்னைத்தான் கல்யாணம் பண்ணிக்க போறாரு . அதுனால நீ தேவையில்லாம உள்ளே நுழையாதே . அப்புறம் அசிங்கப்பட்டுத்தான் போவே " என்று அவள் கூறியதும் ,

" இதற்கு மேல் அசிங்கம் வேண்டுமா ? " என்று மனதிற்குள் மட்டும் நினைத்துக் கொண்டாள் . வெளியில் சொல்லவில்லை . ' அப்புறம் அதற்கும் எதாவது ஏடாகூடாமாகத்தான் பேசுவாள் நமக்குத் தான் கேவலம் ' என்று வாயை இறுக மூடிக் கொண்டாள் . ( அவ தான் அறிவுகெட்டத்தனமா எதோ பேசுறானா , நீயும் வாயை மூடிகிட்டு கேட்டுட்டு இருப்பியா? நீ யாரு இதையெல்லாம் சொல்லுறதுக்கு ? முதல என் ரூமை விட்டு வெளிய போன்னு சொல்ல வேண்டியதுதானே ??? )

" இனி சந்தோஷ்க்கிட்ட போய் பேசுற பழகிற வேலை எல்லாம் வச்சுக்காதே . வந்தமா ஓசில இருந்து தின்னாமான்னு போய்கிட்டே இரு ( அத நீ சொல்லுறியா நேகா ?? எதோ நிம்மி நிச்சயத்துக்கு கூப்பிட்டா வந்தமா பங்ஸன் முடிஞ்சதும் கிளம்பினமான்னு இல்லாம ஒரு வாரம் இங்கேயே டேரா போட்டுட்டு நீ இதை சொல்லுறியா ?? ) புரிஞ்சதா ?? உன் தகுதிக்கு ஏத்த ஒருத்தனை போய் கட்டிக்கோ . அதை விட்டுட்டு இங்கே உன் வேலையை காட்ட நினைக்காதே " என்று ஒற்றை விரலை காட்டி அவள் மிரட்டிக்கொண்டிருக்கும் போது,

" நேகா " என்று குரல் கொடுத்து மதுராவை காப்பாற்றினாள் ராகினி .
மதுராவை பார்த்து முறைத்து விட்டு அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்தாள் நேகா .
நேகா இந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்ததும் தன் இருக்கையில் ' பொத் ' என்று அமர்ந்தாள் மதுரா . அவளிடம் இன்னும் படபடப்பு குறையவேயில்லை .

" சே , கொஞ்ச நேரத்துல எப்படியெல்லாம் பேசிட்டா ?? நரம்பில்லாத நாக்கு எப்படியெல்லாம் வளையுது ? இப்படிக் கூட மனிதர்கள் இருப்பாங்களா ?" என்று ஸ்தம்பித்து போய் அமர்ந்திருந்தாள் மதுரா .

நேகாவின் ஒவ்வொரு சொற்களும் அவளை கூச செய்தது . அருவருப்பில் முகம் சுளித்தாள் .
" ஒரு மனுசன் கூட பேசினா இப்படியெல்லாமா இட்டுக் கட்டி பேசுவாங்க?? அதுவும் நானா போய் பேசினாது கிடையாதே ? முழுதாய் எதையும் தெரிந்துக் கொள்ளாமல் எப்படியெல்லாம் பேசிட்டா ?? "

" என்னை மட்டும் பேசி இருந்தா கூட பரவாயில்லை . தேவையில்லாம அம்மாவையும் இதுல இழுத்து விட்டுட்டு " என்று புலம்பியவள் மனம் உலைக்களமாய் கொதித்தது .

" இதற்கெல்லாம் பயந்துட்டுத்தான் அம்மா என்னை வெளியே அழைச்சிட்டு போனாங்க போல . இப்போ இங்கே இருந்து போறதாய் இருந்தாலும் விட மாட்டாங்கலே " என குழம்பியவள் ,

' இனி என்ன செய்வது ' என்று யோசிக்க துவங்கினாள் .

' ஒதுங்கி இருப்பதே நல்லது ' என முடிவெடுத்தவள் , அதனை அந்த நொடியில் இருந்து செயல் படுத்தவும் தொடங்கினாள் .

சந்தோஷிடம் பேசுவதை தவிர்த்தவள் , அவன் கண்ணில் படாமல் தன் அறைக்குள்ளேயே முடங்கினாள் . மரத்தடியில் அமர்ந்திருக்கும் போது அவன் வருவதை பார்த்தால் பின்பக்க வழியாக தன் அறைக்குள் சென்று முடங்கிக் கொள்வாள் . இப்படி கவனித்து ஓடுவதாலேயே அவன் வரும் நேரம் அவளுக்கு மனப்பாடம் ஆகியிருந்தது .

ஒரு வாரமாக அவன் கண்ணில் படாமல் கண்ணாமூச்சி ஆடியவளுக்கு அந்த ஆட்டத்தை முடிக்கும் நேரம் நெருங்கியது .

ஞாயிற்று கிழமை என்பதாலும் , திடீரென்று தோன்றி இருந்த குளிர்ந்த வானிலை என்பதாலும் சற்று கூடுதல் நேரத்தை தன் தூக்கத்தில் செலவிட்டான் சந்தோஷ் .
ஜன்னல் வழியாக வந்து தடவிச் சென்ற தென்றல் அவனை இதமாக தாலாட்டி தூங்க செய்தது .

ஒரு வழியாக உறக்கம் கலைந்து சோம்பல் முறித்து எழுந்தவன் சற்று நேரம் அப்படியே அமர்ந்து ஜன்னல் வழியாக தெரிந்த வானத்தை ரசித்தான் .
தன் அருகே இருந்த கடிகாரத்தை பார்த்துக் கொண்டு எழுந்து குளியலறைக்கு சென்று முகம் கழுவிக் கொண்டு வந்தான் . வெளியில் தெரிந்த வானமும் மேகமும் அவனை இழுக்க பால்கனி கதவை திறந்துக் கொண்டு வெளியே சென்றான் .

சுற்றிலும் தெரிந்த இயற்கை அழகை ரசிதவனது கண்கள் மரத்தடியில் அமர்ந்திருந்த மதுராவிடம் சென்று நிலைத்தது .

மனதில் எந்த எண்ணங்களும் தோன்றாமல் , தன்னையும் அறியாமல் மதுராவை ரசிக்க தொடங்கினான் .

அவளையே தன்னை மறந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தவன் , மதுரா தன் கைக்கடிகாரத்தை பார்த்து விட்டு எழுந்து உள்ளே ஓடவும் தான் சுய உணர்வு பெற்றவனாய் திரும்பி மணியை பார்த்து விட்டு வேக வேகமாய் குளிக்க சென்றான் .
தலையை துவட்டிக் கொண்டு வந்தவன் , " சே, மணி எட்டாகுறது கூட தெரியாமல் வேடிக்கை பார்த்துட்டு இருக்கேன் . இன்னைக்கு ஜாக்கிங் வேற போச்சு " என்றவன் தன் சிந்தனையை தொடராமல் வேகமாக தயாராகி கிழே சென்றான் .
கிழே சென்றவனை பார்த்து புன்னகைத்த கண்மணி , " என்னப்பா, நல்ல தூக்கமா ?? ஜாக்கிங் கூட போகலை ? " என்று வினவினார் .

" climate நல்லா இருந்துச்சுமா . அதான் லேட் ஆகிடுச்சு " என்றவன் பேப்பரை எடுத்து அதை படிப்பதைப் போல் தன் முகத்தை மறத்துக் கொண்டான் . எங்கே தான் கூறும் பொய்யை அன்னை கண்டு பிடித்து விடுவாரோ என்ற பயம்தான் .
இந்த செயலாலேயே இந்நேரம் சந்தோஷ் குளிக்க சென்றிருப்பான் என்று எண்ணி ஹாலிற்கு வந்த மதுரா அவனைக் கண்டு அரண்டு போய் திரும்பவும் தன் அறைக்குள் தஞ்சம் புகுந்ததை கவனிக்க தவறிவிட்டான் .

தன் அறைக்குள் வேகாமாக வந்து புகுந்துக் கொண்ட மதுராவிற்கு படபடப்பில் மூச்சு வாங்கியது .

' சே, மதுரா நீ கொஞ்சம் கவனமா இருக்க வேண்டாமா ? அசால்ட்டா போறே ? நல்லவேளை அவர் உன்னை கவனிக்கலை . ஒரு வேளை நான் ஓடி வந்ததை பார்த்திருப்பாறோ ? ' என்று எண்ணியவள் தன் இருந்த இடத்திலிருந்தே மெல்ல தலை சரித்து எட்டிப் பார்த்தாள் .

அங்கு யாரும் இல்லாததைக் கண்டு ," ஹப்பா " என்று நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டு கொண்டு நெஞ்சில் கைவைத்தாள் .

" அவரு என்னை கவனிக்கலை. கவனிச்சிருந்தா இந்நேரம் இங்கே வந்திருப்பாரு " என்று எண்ணியவள் அவன் கவனிக்காததை நினைத்து சந்தோஷப்பட்டாள் .

தான் கவனிக்க தவறியதை பற்றி அறியாமல் சாவகாசமாக பேப்பர் படித்துக் கொண்டிருந்தான் சந்தோஷ் .

கவனித்திருந்தால் ?????!!!

--உணர்வுகள் விளையாடும்....​

- நூருல் & நிலா.​