அதுவே போதும்!

கல்லாதான் முன்னே இலக்கண நூல் வைத்தது போல்,
என் போன்றோரிடம் சிலர் உன் பெருமை சொல்கின்றார்.
பல் போன முதியவனாய் ஆனாலும் நான் உன் பால்,
பக்தி கொள்வேனா என எனை அறிந்தோர் சிரிக்கின்றார்.

நான் ஒரு நாளும் கண் மூடி வேண்டியதில்லை,
இதைத் தா, அதைத் தா என்று கேட்டதுமில்லை.
எனக்கென்ன தர வேண்டும் என உனக்குத் தெரியும்,
உன் செயல்பாட்டின் அருமை எனக்கெப்படி புரியும்?

உடம்பில் தென்பு உள்ள வரை உழைப்பேன்,
அதுவே என்னால் முடிந்த பிரார்த்தனை ஐயா.
நோயில் படுத்தாலும் உனைத் தான் நினைப்பேன்,
எனத் தீர்மானமாய் சொல்ல முடியாது ஐயா.

இதிகாசம், புராணங்கள், வேதம், கீதை
இவையெல்லாம் நான் படித்ததில்லை ஐயா.
எளியவனே! உன்னுடைய தயாள சிந்தை,
எல்லோர்க்கும் உண்டு என அறிவேன் ஐயா.

உனைக் காண வேண்டும், உன்னுடன் பேச வேண்டும்,
எனும் பேராசையெல்லாம் என்னிடம் இல்லை ஐயா.
உன் அருள் மழையில் கோடியில் ஓர் சிறு பங்கேனும்,
கிடைத்தால், அது போதுமென மகிழ்வேன் ஐயா!
-ஸ்ரீ

 

Thanks for your appreciative feedback Prana. -rgs

 

உங்கள் பாராட்டுக்கும், பொருள் பொதிந்த பின்னூட்டத்துக்கும் நன்றி தீபா. -ஸ்ரீ

 

உங்கள் பின்னூட்டத்துக்கு நன்றி ஹேமா. அப்படி இறை வந்து விட்டால் நிச்சயம் மகிழ்ச்சி தானே! -ஸ்ரீ

 

Thanks for your nice feedback Sriniketan. Enjoyed writing this, esp., the first 2 lines. -rgs