பட்டினிச் சாவு

nijamana varikal palar vazhkaiyil

but manasu sanjalapaduthi vitteergale nats.


ganges

 

அன்புள்ள நட்புக்கு,

நல்ல கருத்து....காரம் சற்றே அதிகம் தான் ....
கவிதையின் கரு அப்படி.....

இந்தியா வல்லரசாக வேண்டாம்....
ஒரு நல்லரசாக இருந்தாலே போதும்.....

தனி ஒருவனுக்கு உண்ணவில்லை எனில்
ஜகத்தினை அளிக்க சொன்னவனும்
பட்டினி அனுபவித்தவனே........

நம்மால் இயன்ற வரை பாடுபடுவோம்.....
என்றுமே தனி மரம் தோப்பு ஆகாது தான் .....
நம் வரை நாம் நாட்டுக்கு உண்மையாக இருப்போம் .....

 

Naattu Nadappai nachchena kattiya Nats,
Thannalam onre kondu suruttum
Arasiyal ( viyi) vadhigal
Konda desam Nam desam
Avargal thirundhavittal idhu ponru " Pattini savu" thodarum.
manadhil bhaaramena amarndhuvittadhu unadhu kavidhai.
anbhudan
pad

 

Natpudan,
As you had pointed out, reality hurts...it really hurts when those people, who are the source of our livelihood, suffer like this.

sriniketan

 

A related poem
பஞ்ச பண்டவர்கள்
(வறட்சியினால் விவசாயிகள் எலிக்கறி தின்று உயிர் வாழ்ந்தார்கள் என்ற செய்தி உண்மையென்றால் இந்த புலம்பலும் உண்மை தான்)

எத்தன மொற ஏறுழுதும்
எள்ளுளுந்து வெளையலையே
எட்டி எட்டிப் பாத்தாலும்
ஒசந்த மானம் கருக்கலையே

கொழும்பு ஊத்துன சோறெல்லாம்
கொழுத்துப் போன ஜனங்களுக்குத்தான்
எத்தினி வருசம் கடந்து போனாலும்
ஏழைக்கு எப்பவுமே எள்ளுருண்டைதான்

ஒத்த வேல கஞ்சி ஊத்தி
கட்ட உசிர புடிச்சு வெச்சிருக்கோம்
இப்படியே ரெண்டு நா கடந்தா
இருக்கப்போறது ஒடம்பு மட்டும்

ஒடையெல்லாம் வத்திப்போச்சு
இந்த கூழாங்கல்லுக சாகலியே
திங்க மணல தேடினாலும்
லாரி போக நிக்கலியே
இதே கேள்விய நாங்களும்
எத்தினி நாளா கேட்டுகிட்டிருக்கோம்
இப்பவாவது உண்மைய சொல்லுங்க
எப்பத்தான் எங்களுக்குத் தை பொறக்கும்?

-- முத்தாசென் கண்ணா