வறுமை ஐம்பதாயிரம் கலர் புடவையாம் நெய்கிறான் நெசவாளி ஒரு நிறமும் அல்லாத கிழிந்த வெள்ளை வேட்டியுடன் இலை உதிர் துட்சாதனன் வரவிருக்கும் காலம் பதறினால் பாஞ்சாலி இலை உதிரும் காலமிது ___________________________________ உடையின்று நிற்கின்றாயே ! உருத்தவில்லை உனக்கு " எந்த காலத்திலும் உடையை பறி கொடுக்காத வரம் வேண்டும் இறைவா" என்று.. உன்னை படைத்தவனிடம் சென்று கேள்! - மரமே
Dear ish_nalini, Your kavithais are short and sweet. When I read your lines உன்னை படைத்தவனிடம் சென்று கேள்! - மரமே I am reminded of the dialogue from Parasakthi/Manohara. "Maatham mummari en payyavillai enru varuna bhagavanuku kadakattu kattu thanthi anipi irikirom, Manna"
Dear TDU, Thanks for your comments .I have once saw that film but I haven't keenly noticed that dialogue..I want that kavithai to finish in a commanding line thats why I wrote so.Thank you once again.
Dear Vysan, Thanks for visiting this kavithai..Thamizhai rasikka rasigargal irukkum varai Thamizh ezhuthukku endrum panjamillai.Nandree...