சப்தம் இன்றி அழும் உயிர்...

இதயம் நொறுங்கினாலும்
சப்தம் வெளியில் கேட்காது
ஆனாலும் வெளி சப்தங்கள்
எதுவும் உள்ளேயும் கேட்காது
அனைத்தும் அசைவற்றுப்
போய்விடும் அதன் வலியில்..

இதயம் கதறி அழும் போதும் இதழ்கள் மட்டும் சிரிக்கும் ஜீவன் இல்லாமல் .. உன் கவிதை வெகு அருமை தோழி

 

Hi Vaishu,

Sorry dear i missed such a wonderful poem till this day...

Exactly... idhayam azhum oosaiya alavida innum endha karuviyum kandupikka pada villai... Udhadugal sirithaalum, jeevannilla kanngal sollum kaayaathai...

Smart lines buddy.. u made to feel the feelings... cute dear..:spin

 

its nice...

 

வைஷூ, அழகான கவிதை..... அடுத்தவர்களுக்கு தெரியாமல் அத்தனை அழுகையையும் தனக்குள்ளே வைத்துக் கொண்டு அழும் உயிர் ஒரு தவிக்கும் காதல் இதயம் தான் என்று அழகாக சொன்ன உனக்கு :kiss

 

Vaishu,

antha pirivaiyum sagiththukolla manam pazhagi kollum sila natkalil, romba azhaga irukku da..ippellam nee yaen ezhutha matra?