குழந்தைக் கவிதைகள் இரண்டு

1.

இந்தப்பசுவிற்கு நான் தான்
அம்மா என்றது.
இந்தப்பசு எப்போதும்
பால்தருமென்றது.
பசுவின் கன்றுக்கு
தன் மொழி புரியுமென்றது.
பசுவைக் கட்டிக்கொண்டே
உறங்குவேன் என்றது
கோணலாய் இருப்பினும்
குழந்தையின் உலகிலிருக்கும்
ஓவியப்பசு அழகாய்த்தானிருக்கிறது.

2.

வீடு கட்ட குவித்திருக்கும்
ஆற்றுமணலில் விளையாடிக்கொண்டிருந்தார்கள்
சிறுமியும் அவளது பொம்மையும்.
பொம்மையுடன் பேசுவதற்கென்றே
தனிமொழியை உருவாக்கியிருந்தாள்
சிறுமி.
வெகுநேர விளையாட்டிற்குபின்
குடிசைக்குள் சென்ற சிறுமியின்
வலக்கையில் தலையும்
இடக்கையில் உடம்புமாய்
துண்டுகளாகியிருந்தது பொம்மை.
அப்போதும் அதனுடன் பேசிக்கொண்டிருக்கிறாள்
அவள்.

(இவ்வார கல்கியில் வெளியான கவிதைகள்)
-நிலாரசிகன்.

 

ஈரம் காய்வதற்குள் வருகின்ற பின்னூட்டங்கள் எப்போதும் மனதோடு நெருக்கத்திலிருப்பவை. நன்றி யாழினி.

 

//நன்றி யாழினி.//

மன்னிக்க. நன்றி யாமினி.

 

வாழ்த்துக்கு நன்றி நண்பர்களே