கவிதையில் அந்தாதி

நன்றன்று பிறர்
நமக்கு செய்த உதவிகளை
மட்டுமில்லாது சமயங்களில்
அவர்களையும் மறப்பது...

 

அனைத்தும் மறந்து சென்றுவிட்டு
எங்களையும் தவிக்க விட்டுவிட்டு
இத்தனை நாள் ஊர் சுற்றிவிட்டு
இன்றாவது வந்து சேர்ந்தாயே! :rant:rant

 

மறந்தே போனேன் நான் வடையை
என்றாவது சாப்பிடும் அடையை
நீயே இல்லாத போது அவை எதற்கு?
துக்கம் தீர பஜ்ஜி மட்டுமே
துணையென்றிருந்தேன்:drowning

 

துணையென்று உன்னை பிடித்தேன்...
கல்லோ என்று நான் உணர்தேன்....
சந்தேகமே இல்லை கல்லே என்று உணர்த்தியது தூண் !!!!!!

 

விதி என்று எண்ணி மதியை இழந்தேன்....
என் மதி இல்லாதபோதும் உன் மதி என் விதியை மாற்றியது.... காதலால்....