கவிதையில் அந்தாதி

உனை விட்டு நீங்காது
என் நினைவு !
கண்ணாளா
உயிர் நீங்கி போனாலும்
உனக்காக காத்திருப்பேன்!
என் பிறவிகள் தோறும் !
மறப்பாயோ என்னுயிரே !

 

வேண்டாம் நின் மெளனம் !
ஆண்டு பல காத்திருந்து
கண்கள் உனை பார்க்க ஏங்கி இருந்து
என்னுள் வர மறுத்த என்னுயிரே!
வேண்டாம் நின் மெளனம் !
உன் மொழி கேட்கவே ஏங்கினேன் -உனை
பாராமல் செந்தணலில் வாடினேன் !
எனக்கான என்னுயிரே -இன்னமும்
வேண்டாம் நின் மெளனம் !
சுடுகிறது வெண்பனியும்!
எரிக்கிறது முழு மதியும் !
என் கண்களும் வற்றி விட
ஏங்குகின்ற என் மணி வயிற்றில்
வாராய் என் பிள்ளை கிள்ளாய் !

 

செந்தேனே என்றதும் நீதானே
என் தாயே நீதானே
என் நாவில் இனிக்கிறாய்
எல்லை இல்லாமல் எனக்குள்
எப்போதும் இருக்கிறாய்
எந்நாளும் பிறக்கிறாய்.
எழில் கொஞ்சும் தமிழே
எவர்க்கும் நீ அரிதே
எற்றைக்கும் எட்டுத் திக்கும்
எல்லாம் உன் சிறப்பே !!!!!!

 

சிறப்போ சிறப்பு இன்று
காணாது போனவர்களை
கண்டது இத்திரி இன்று
இன்று போல் என்றுமே
இருப்பின் கவிதைக்கு சிறப்பு...

 

சிறப்பு என்ன என
உன்னில் தேடினேன்
நீயே எனக்கு சிறந்தவன்
என அறியாமல்...

 

அறியாமல்தான் நானும் போனேனே
போகும் முன் சொன்னேனே
சொன்ன பின் சென்றேனே
வந்த பின் அறிந்தேனே
இங்கு ஒரு ரண களம் என்று :rant
புரிந்தவர் பதில் உரைப்பார்
புரியாதவர் ??????:hide:

 

அறியாமல் என்னுள் நுழைந்தவனே !
உன்னால் என் ஊன் உருகியதே !
பாலும் கசந்ததே !படுக்கையும் நொந்ததே !
என்ன செய்வேனடி தோழி ?
காரணம் அறிவாயோ தோழி ?
லேப் அசிஸ்டன்ட் சொன்னார் கேளடி தோழி !
மலேரியா !