கவிதையில் அந்தாதி

பறவையாய் இருந்திட ஆசை
அடுத்த பிறவியலாவது ....
நான் நினைத்தவுடன் என்
அன்பர்களை காண பறந்து
சென்றிருப்பேனே ஆசையாக......

 

நடக்க நினைத்தவை அனைத்தும்
சிரம் இன்றி எளிதில் நடந்தால்
நாம் கடவுள் என்று ஒருவர்
இருப்பதையே மறந்திடுவோம் !!!

 

வாசம் வீசுவது
பூவில்
மட்டும் இல்லை
என்னவளின் கூந்தலிலும் தான்!!!

 

தான் எனும் எண்ணம் மாறி
நாம் எனும் எண்ணம் பிறக்க
எல்லோரும் பின்பற்ற வேண்டிய
வழி அன்பு ஒன்றே....

 

என்றும் எனக்கு இன்பமே
என்னவள்
என் அருகில் இருந்தால்!!!