இதுவரை இல்லாத உணர்விது - 14

இதுவரை இல்லாத உணர்விது - 14​

ஷாப்பிங் மாலினுள் நுழைந்ததும் சந்தோஷ் முன்னே செல்ல பெண்கள் இருவரும் பேசிக் கொண்டே பின்னே நடந்தனர்.

" ஏய் நிம்மி !! அங்கே நிற்கிறது நிகிலன் போல இருக்கு " என்றான் சந்தோஷ் .

" நீ இப்படி சொன்னா நான் ஏமாந்து போய்டுவேன்னு நினைச்சியா ? அதெல்லாம் நாங்க அசர மாட்டோம்மாக்கும் " என்றாள் அவன் காட்டிய திசையை பாராமலே .

" ஏய் லூசு , நான் நிஜமாத்தான் சொல்லுறேன் " என்று அவன் கூறிக் கொண்டிருக்கும் போதே அவர்களை கண்டு கொண்ட நிகிலன் அவர்கள் அருகே வந்தான் .

" ஹாய் சந்தோஷ் " என்றவன் சந்தோஷிடம் பேச தொடங்கினான் . சந்தோஷிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தாலும் அவன் கண்கள் அடிக்கடி நிமிஷாவிடம் சென்று மீண்டது . இதனை கண்டு கொண்ட சந்தோஷ் நிமிஷாவை திரும்பி பார்த்தான் . வெட்கத்தோடு தலைகுனிந்து நின்றவளை பார்த்து அவன் முகத்தில் புன்னகை படர்ந்தது .

சற்று நேரம் நிகிலனிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தவன் , பிறகு மதுராவிடம் திரும்பி ,

" வாணி வா நாம போய் உனக்கு தேவையான புத்தகங்களை வாங்கி விட்டு வருவோம் . நிம்மி நீ நிகில் கூட போய் உனக்கு தேவையான c.dஐ வாங்கிட்டு காருக்கு வந்துடு " என்றவன் கையசைத்துவிட்டு நடக்க தொடங்கினான் .

முதலில் சற்று விழித்தாலும் அவனுடைய இரண்டாம் வாக்கியம் புரிந்து விட அவனுடன் இணைந்து நடந்தாள் . மனம் எகிறி குதித்தாலும் வேறு வழியின்றி அவனுடன் செல்ல துவங்கினாள் .

மனதில் ஏதோ எண்ணம் தோன்ற அவளை புத்தகக்கடையில் விட்டு விட்டு ,

" நான் இதோ ரெண்டு நிமிஷத்துல வந்துறேன் . நீ அதுக்குள்ளே புக்ஸ் பார்த்துட்டு இரு " என்றவன் அவளுடைய பதிலை எதிர்பாராமல் கடையை விட்டு வெளியேறினான் .

" இவரு என்ன நினைச்சிட்டு இருக்காரு ? என்னை இப்படி தனியா விட்டுட்டு போயிட்டாரு . புக்ஸ் வாங்கவாம் . எங்க இருந்து வாங்குறது ? கைல பைசா கிடையாது . பர்ஸ் எடுத்துட்டு வரேன்னதுக்கு அண்ணணும் தங்கையும் சேர்ந்து அதையும் எடுக்க விடவில்லை . இப்போ நான் என்ன செய்யுறதாம் " என்று மனதிற்குள் புலம்பிக் கொண்டாள் .



சில நொடிகள் அவன் சென்ற திசையை வெறித்தவள் அங்கிருப்பவர்கள் தன்னை கவனிப்பார்களே என்று பயந்து புத்தகங்களை பார்வையிட தொடங்கினாள் .

' நல்ல வேளை இந்த மாலுக்கு வந்தோம் ' என்று மனதிற்குள் நினைத்தவன் போட்டோ கடைக்குள் நுழைந்தான் . இரண்டு நாட்களுக்கு பிறகு வாங்கி கொள்வதாக கூறியிருந்த ஆல்பத்தை இன்றே பிரிண்ட் போட்டு தருமாறு தெரிவித்து விட்டு பத்து நிமிடங்களின் திரும்பி வருவதாக கூறிவிட்டு மதுரா இருந்த கடையை நோக்கி சென்றான் .

புத்தகங்கள் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவள் ,

" என்ன புத்தகம் பார்த்தாச்சா ? " என்று தன் அருகே கேட்ட குரலில் தூக்கிவாரி போட்டு துள்ளி நகர்ந்தாள் .

" ஷ்... ஏன் இப்படி பயப்படுறே ? " என்றான் சந்தோஷ் . ( இப்படி திடீர்ன்னு பக்கத்துல வந்து பேசினா அவ பயப்படாம வேற என்ன செய்வா ? )

" இல்ல...அது.. நீங்க வந்தத கவனிக்கல . திடீருன்னு குரல் கேட்டது " என்று மென்று முழுங்கினாள் . ( திடீருனு பேசினா திடீருன்னுதான் வாணி கேட்கும் )

" சரி சரி விடு . வா புக்ஸ் பார்க்கலாம் " என்றவன் அவளுடன் இணைந்து புத்தகங்களை பார்வையிட துவங்கினான் .

இருவருக்கும் புத்தகங்களில் ஈடுபாடு அதிகம் என்பதால் புத்தகங்களை பற்றிய பேச்சு சுவாரஸ்யாமாய் நடந்த்து . கதை புத்தகங்களில் தொடங்கி அறிவியல் , தொழில்நுட்பம் என தொடர்ந்து வரலாறில் வந்து நின்றது .

தேவையான புத்தகங்களை வாங்கிக் கொண்டு வெளியே வரும் போது இருவருக்குமிடையே இதமான நட்பு வேரோடியிருந்தது .

காரை நோக்கி செல்ல எத்தனித்தவளிடம் , " ஒரு முக்கியமான வேலை இருக்கு வா அதையும் முடிச்சிட்டு போய்டலாம் " என அவளையும் அழைத்துக் கொண்டு போட்டோ கடைக்குள் நுழைந்தான் .

" என்ன சார் நான் கேட்டது ரெடி ஆகிடுச்சா ? " என்றான் அந்த கடையில் இருந்தவரிடம் .

" இன்னும் ஒரு பத்து நிமிஷம் வெயிட் பண்ணுங்க சார் ப்ளிஸ் " என்றார் அவர் .

" ஓகே " என்றவன் அங்கிருந்த இருக்கையை காட்டி அவளை அமரச் சொன்னவன் தானும் அமர்ந்த்துக் கொண்டு அவளிடம் பேச தொடங்கினான் .

அவன் கேள்விகள் அனைத்திற்க்கும் பதிலளித்துக் கொண்டிருந்தாள் . நேரம் போவது தெரியாமல் பேசிக் கொண்டிருக்க கடை ஊழியன் வந்து ஒரு கவரை நிட்டினான் .

" தேங்க்ஸ் " என்று பெற்றுக் கொண்டவன் அதை மதுராவின் கையில் கொடுத்து விட்டு தன் பாக்கெட்டிலிருந்து பர்ஸை எடுத்து பணம் கட்டி விட்டு வெளியே வந்தான் .

இருவரும் காரை நோக்கி சென்றனர் . காரின் அருகில் நிமிஷா இல்லாத்தால் அவள் வரும்வரை காரில் காத்திருக்கலாம் என்று காரில் அமர்ந்துக் கொண்டனர் .

மதுரா பின் இருக்கையிலும் சந்தோஷ் முன் இருக்கையிலும் அமர்ந்துக் கொண்டனர் . திரும்பி மதுராவையும் அவள் கையில் இருந்த கவரையும் நோக்கியவன் ,

" இன்னும் பிரிச்சு பார்க்கலையா ? " என்று வினவ அவள் திரு திருவென விழித்தாள் . ( நீ கவரை சும்மா பிடிக்க சொல்லி கொடுத்த அவ எப்படி பிரிச்சு பார்ப்பா ? கவர் உனக்குத்தான்னு சொன்னாதான அவ பிரிச்சு பார்க்க முடியும் சந்தோஷ் ?? )

" கையில் இருக்கும் கவரை பிரிச்சு பாரு " என்றான் .

அவள் பிரிக்காது தயங்கவும் , " உனக்கு சொந்தமானதுதான் அது . பிரிச்சு பாரு . உனக்கு பிடிக்கும் " என்று புன்னகைத்தான் .

" எனக்கு சொந்தமானதா ? " என்று குழப்பத்தோடு அதை பிரித்தாள் . உள்ளே இருந்த பொருளை கண்களின் கண்ணீரும் முகத்தில் புன்னகையும் ஒரு சேர தோன்றியது . கண்களில் நீர் தளும்ப கண்ணீரோடு அவனை பார்த்து புன்னகைத்தாள் .

புன்னகையோடு " பிடிச்சிருக்கா ? " என்றான் .



" ம் " என்று தலையசத்தவள் கையிலிருந்த தன் பெற்றோர்களின் புகைப்படங்களை பார்க்க தொடங்கினாள் .

அவள் புகைப்படங்களில் முழ்கி இருக்க சந்தோஷ் கார் ஸ்டிரிங்கில் தாளம் போட்டுக் கொண்டு அமர்ந்திருந்தான் .

சிறிது நேரம் கழித்து முகத்தில் புன்னகையோடு நிகிலனுடன் பேசிக் கொண்டே வந்தாள் நிமிஷா .

நிமிஷாவை விட்டு விட்டு அனைவரிடமும் விடை பெற்றுக் கொண்டு சென்றான் நிகிலன் .

வீட்டிற்கு செல்லும் வழியில் , " ஏய் நிம்மி அது எப்படி கரெக்டா நிகிலன் வர நேரத்தில அதே மாலுக்கு வந்தே ? முன்னாடியே பேசி வச்சிட்டு தான் என்னை அழைச்சிட்டு வந்தியா ? " என்றான் .

" ஏய் இது எல்லாம் அநியாமான குற்றச்சாட்டு "

" நீ ஒரு வக்கிலை கல்யாணம் பண்ணிக்க போறேன்னு எங்களுக்கு எல்லாம் தெரியும் . அதை நீ இப்படி எல்லாம் பேசி புரூவ் பண்ண வேண்டிய அவசியமில்லை " என்று கிண்டல் செய்தான்.

" வெவ்வவெவ்வே " என்று அவனுக்கு பழிப்புக் காட்டினாள் .

" மழுப்பாம எனக்கு முதல்ல பதிலை சொல்லு " என்று தன் கேள்வியிலேயே குறியாக இருந்தான் .

" நான் இப்போ கடைக்கு போகணும்னு மட்டும் தான் சொன்னேனே தவிர இந்த மாலுக்குத்தான் போகணும்னு சொல்லலை . நீயா தான் அழைச்சிட்டு வந்தே . அதுவும் நீ நிகிலன்னு சொன்னப்போ நான் நம்பலை . நான் ப்ளான் பண்ணி இருந்தா நான் பார்த்திருக்க மாட்டேனா ? " என்று எடுத்துரைத்தாள் .

" ஆமா அதுவும் சரித்தான் . நான் தானே அழைச்சிட்டு வந்தேன் . சரி சரி நம்புறேன் " என்றவன் அதன் பின் அதை பற்றி பேசாமல் பொது விசயங்களை பேச தொடங்கினான் .

அன்றிலிருந்து சந்தோஷ் மதுராவிடம் அடிக்கடி வலிய வந்து பேச தொடங்கினான் . அவளை போலவே ஒத்த எண்ணம் உடையவனிடம் பேசுவது அவளுக்கும் சுவாரஸ்யமாக இருக்கவே இருவருக்கும் பொழுது நன்றாகவே கழிந்தது .

சந்தோஷ் மதுராவிடம் நெருங்கி பழகுவது , சிரிப்பது என எதுவுமே நேகாவிற்கு சுத்தமாக பிடிக்கவில்லை . நிமிஷாவின் நிச்சயத்திற்கு என தங்கி இருந்த ஒரு வாரமும் சந்தோஷ் மதுராவின் நெருக்கத்தையும் நட்பையும் பார்த்து கோபம் கொண்டாள் . ( ரெண்டு பேரும் இப்பவாது பேச ஆரம்பிச்சிருக்காங்களேன்னு நாங்க சந்தோஷப் பட்டுக்கிட்டு இருக்கோம் . உனக்கு கோவம் வருதா ?? )

தானும் அவனிடம் பேசலாம் என்று அவனை நெருங்க அவனோ தனக்கு வேலை இருப்பதாக அவளை புறம் தள்ளிவிட்டு சென்றான் . இதனாலேயே மதுராவின் மேல் நேகாவிற்கு வன்மம் துவங்கியது .

நேகாவின் கோபத்தை சம்பாதித்துக் கொண்டிருக்கிறோம் என்பதை அறியாத மதுரா சந்தோஷிடம் சகஜமாக பழகினாள் .

அதிலும் அவள் தாய் தந்தையரின் போட்டோ ஆல்பத்தை கொண்டு வந்து கொடுத்தவனிடம் அவளால் எப்படி பாராமுகமாக நடக்க முடியும் ??

ஆனால் அந்த சுழ்நிலையும் நெருங்கியது . சந்தோஷினாலேயே தன் ஒரு நாள் இந்த வீட்டை விட்டு கிளம்பி செல்ல முடிவேடுப்போம் என்பதை அவள் இன்று உணரவில்லை .

--உணர்வுகள் விளையாடும்....​

- நூருல் & நிலா.​