அன்பு மழை

நீரை விட அடர்த்தியானது குருதி
இதை சொன்னது யாரோ தெரியவில்லை
அந்த குருதியை விட வலிமை வாய்ந்தது அன்பு
இதை சொல்வது அன்புக்கு அடிமையான இந்த எளியவள்


அன்புக்கு உருவம் இல்லை
ஆனால் அன்பை உணர முடியும்
விண்ணுக்கும் மண்ணுக்கும்
விஸ்வரூபம் எடுக்கும் அன்பை
கோல் கொண்டு அளக்க முடியாது
தராசு கொண்டு நிறுக்க முடியாது

மழையெனப் பெய்யும் அன்பின் வேகத்தை
தாங்க முடியவில்லை தடுக்க முடியவில்லை
அன்பு வெள்ளத்தில் மூழ்கி திணறுகிறேன்
எங்கு நோக்கினும் கருணை கண்கள்
அன்பு எனும் காந்தம் கொண்டு
என் உள்ளத்தை ஈர்த்து செல்கின்றதே

ஒருவரை ஒருவர் பார்க்கவில்லை
ஒருவருடன் ஒருவர் பேசி பழகவில்லை
ஆனாலும் ஏன் இந்த பாசப் பிணைப்பு
ஆண்டவனே என் கேள்விக்கு பதில் சொல்வாயா

கர்மவினையால் இன்னல் மட்டும் வருவதில்லை
இன்பமும் வரும் என்று அறிந்து கொள்ள
எவ்வளவு கால தாமதம் என நினைத்து சிரித்தேன்
அன்பை பொழியும் மக்களே
நீவிர் பல்லாண்டு வாழ வாழ்த்துகிறது
இந்த அம்மாவின் அன்பு உள்ளம்

இந்த கவிதை ஏன் என்று பலர் நினைக்கலாம் .வறண்ட பாலைவனமாய் இருந்த உள்ளத்தில் அன்பு எனும் நீர் ஊற்றி பாசப்பயிர் வளர்த்து என்னையும் வளமாக்கிய அன்பு மக்களுக்கு ஒரு சிறு அன்பு காணிக்கை .

 

மிக்க நன்றி லக்ஷ்மி .