ஏன் வரவில்லை????

நான் தவழும் வயதில், எனை அள்ளி
எடுத்து அன்னை கொஞ்சுகையில்
கூட இருந்து எனைக் கொஞ்சி மகிழ
நீ ஏன் வரவில்லை

முதல் முதலில் பள்ளிக்குச் செல்ல
நான் அழுகையில் என்னைசமாதானம்
செய்து எனைக் கைபிடித்து கூட்டிச் செல்ல
நீ ஏன் வரவில்லை??

பள்ளியில், படிப்பிலும், விளையாட்டிலும்
பரிசுகள் பல நான் பெறுகையில், கைதட்டி
மகிழ்ந்து, பெருமிதமாய் எனை கொண்டாட
நீ ஏன் வரவில்லை

கவிதை சொல்லி, கதைகள் பல சொல்லி
என்னை ஊக்குவித்து, எனக்கு நல்லது எது
என பல விஷயங்கள் சொல்லி என்னை
வழிநடத்த நீ ஏன் வரவில்லை

தவறி விழுந்து தாடை பெயர்ந்த பொழுதும்,
தமிழில் விழுந்து கவிதை மலர்ந்த பொழுதும்
வேஷம் போட்ட நாடகம் அரங்கேறிய பொழுதும்
துவேஷம் கொண்டு நான் தடுமாறிய பொழுதும்
நீ வரவில்லை

சிறப்பாய் பணி செய்து பரிசு பெற்ற போதும்
சீரும் சிறப்புமாய் நான் என்னவன் கரம்
பற்றி, கண்ணீரும், உள்ளே சிறு பயமுமாய்,
என்னவர் இல்லம் புகும் போதும் நீ வரவில்லை

என் மகவை நான் பெறுகையில், அவனைக்
கண்டு, உச்சி முகரவும், என்னை கண்டு
நெகிழ்ச்சி நிறையவும், என் கண்ணீர் துடைக்கவும்
நீ வரவில்லை

வாழ்வின் என் சிறப்பான தருணங்கள் என
நான் நினைத்த எதிலும் நீ என்னுடன் இல்லை
நீ வேண்டும் என் நான் நினைத்த தருணங்கள்
எதிலும் நீ என்னுடன் இல்லை

ஏன் இல்லை நீ?? ஏன் வரவில்லை நீ??

(**இல்லாத அண்ணனுக்கு ஒரு தங்கையின் கவிதை**)

 

இந்த ஏக்கம் என்றும் என் கண்களில் நீர் நிரப்பும், எனவே நிறைய எழுத முடியவில்லை தோழி. நன்றிகள் பல

 

Very kind of you da thambi. Thank you.

 

எனதன்பு பத்மினி மா,

அச்சோ என்ன சொல்வேன் நான், என்ன சொல்வேன். என் அண்ணன் ஏக்கத்தை மீறி என்னை மகிழச் செய்தது உங்கள் பின்னூட்டம். இதுபோல் பின்னூட்டம் தர இன்னொருவர் பிறந்துதான் வர வேண்டும்.

கவியாய் பின்னூட்டம் தந்த அன்னைக்கு நன்றிகளும், எனதன்பு kiss