தூங்காமல் தவித்த இரவுகள் ஓராயிரம்....... பசியை மறந்த வேளை மூவாயிரம்..... கண்ணாடி முன் நின்ற முறை பத்தாயிரம்..... பகல் கனவுகளின் எண்ணிக்கை மட்டும் ஒரு லட்சம்...... பத்து லட்சம் முறைகள் அழுது புலம்பி இருப்பேன், நீ எனக்கு கிடைக்காத போது........ இனி மில்லியன் கணக்கில் மருபிறவியே எடுத்தாலும் கிடைக்கவா போகிறது?? நீயும், என் வாழ்வை தொலைந்த அந்த நாட்களும்......... Sandhya
மிக அருமையான கவிதை, ஆயிரம், மூவாயிரம், பத்தாயிரம், லட்சம், பத்துலட்சம், மில்லியன் வாழ்த்துக்கள் சந்தியா, வாழ்வைத் துளைத்த நாட்களின், இதயம் துளைக்கும் வேதனையை இந்த கவிதை மூலம் கண்டேன் தோழி. வேதனைகளை, சாதனையாக்கும் விதம் நீ அறியாதது அல்ல தோழி
romba sweet ka unga kavidhai!! enaku ungakavidhai padichadhum oru pandiyarajan padaththula vara comedy dhaan nyabagam varudhu!! rendaayiram!! naalaayiram! ettayiram!! pimbiliki pilappi!!!!:biglaugh:biglaugh:biglaugh
இழந்தது இழந்ததாகவே இருக்கட்டும், தொலைத்தது அவன், அழுவது நீயா? தொலைத்தது என்னவென்றே தெரியாத ஜன்மத்தினை, ஜென்மம் ஜென்மமாய் நினைவில் சுமக்க அருகதை தான் உண்டோ?
avan unmaiyaay kaadhalikkavillai anaal naan yen uyiraay kaadhalithen.... adhanaal vali yenakku thaane....
correct Sandhya, but that stupid doesn't deserve it. when does something has a value, only if it deserves. valikkum, vali maaranum. valiththuk kondae iruppadhil yenakku udan paadillai.
Hi Sandhya, Azhagu kavidai. Marakkavum mannikkavum namaku kadavul katruthandirukkirar. Aanal yedhu mannikkakudiyadhalla aanal marakkalame?????????