நின் கனவு மெய்ப்படவேண்டும்!

***எம் மகாகவியின் பிறந்த தினத்தில் ஒரு கவிதை முயற்சி***

காணி நிலம் வேண்டு மென்றாய்

கட்டியொரு மாளிகை தரவேண்டு மென்றாய் – அதன்

வெள்ளை நிறத்தில் வீசிய நிலவில்

தென்னை மரத்தில் தென்றல் காற்றில்

கவிதைச் சுவையேற்றி கொஞ்சம் – எம்

கனவுகளை மெரு கேற்றிவிட்டாய்!

தமிழ் கற்று தெளிந்திட பொழுதற்று

எதைக் கண்டு ரசிக்கவும் விழியற்று

ஓடிடும் கூட்ட மதைக் கண்டிருந்தால்

வேடிக்கை மனித ரிவரென்று – நீ

சாடி தீர்த்திருக்க மாட்டாயோ!


விளையாட்டாய் ஓரு பாட்டு சொன்னாய்

வாழும் முறைமை யதனூடே சொன்னாய் – பகை

மோதி மிதித்து விடும் வலிமையும்

மிக முயன்று போராடும் தின்மையும்

சோம்பல் அகற்றிடவு மன்றே – எம்

சின்னஞ்சிறு மனதில் விதைத்தாய்!

கல்விச் சுமையாகி கணினி சிறையாகி

தரங்கெட்ட பலதையும் திரையிலே கண்டழியும்

எம்பிள்ளை கூட்ட மதைக் கண்டிருந்தால்

ரௌத்திரங் கொண்டெ ழுந்து – நீயும்

சாட்டை யெடுத்திருக்க மாட்டாயோ!


பெண்மைக்காய் ஓர் கனவு கண்டாய்

எம் உயர்வே இலட்சிய மென்றாய் – பல

பட்டங்க ளாளவும் சட்டங்கள் செய்யவும்

வேதம் படைக்கவும் நீதிகள் செய்யவும்

வேண்டியொரு அணையா சோதியை – எம்

நெஞ்சில்மூட்டி நிமிர்ந்திட செய்தாய்!

பால்வீசும் பிள்ளைமுதல் பல்போன கிழவிவரை

பாலியல் கொடுமை களுக்கிரை யாகும்

பெண்மையின் துயர் நிலை கண்டிருந்தால்

நெஞ்சு துடிதுடித்து மீண்டும் – ஐயா நீ

மரண மெய்திருக்க மாட்டாயோ!


எனினும் –

தமிழ்கூறும் நல்லுலகின் கடைசி மூச்சுவரை

தலைநிமிர்ந்து நடைபோடும் பெண்ணிய முள்ளவரை

தவறென்று கண்டபின் ரௌத்திரங் கொண்டெழுந்து

போராடும் கூட்டதில் கடையொருவன் வாழும்வரை

முண்டாசுக்கவியே நீயும் வாழ்ந்திருப்பாய்!

 

அன்புள்ள பவித்ரா! அழகான முதல் கருத்தை பதிவிட்டு என்னையும் நீங்கள் பரவசபடுத்திவிட்டீர்கள். தங்கள் வாழ்த்துக்களுக்கு மிக்க நன்றி!

 

மிக்க நன்றி @Jey தங்களுக்கு பிடித்தவரிகளை பதிவிட்டமைக்கும் நன்றி!

 

அன்புள்ள லக்ஷ்மி! பாரதியின் வரிகளோடு என் கவிதையை ஒப்பிட்ட உங்கள் அன்புக்கு நன்றி! அவன் அந்த ஆதவனைப்போல. என் வரிகள் அந்த ஒளியில் மின்னும் மின்மினி பூச்சிகளைப் போல!