தமிழுக்காக ஒரு வேண்டுகோள் !

Regards,

Pavithra

 

வணக்கம் தோழி !

தங்கள் பதில் பதிவைப் படித்ததில் எனக்கு மிக்க மகிழ்ச்சி ! உங்களுக்கும் என்னுடைய இதயங்கனிந்தத் தமிழ்ப் புத்தாண்டு வாழ்த்துகள் !

நம் தாய் மொழியாம் தமிழ் , தொடர்பாக நீங்கள் சேகரித்திருக்கும் தகவலை இங்கே பகிர்ந்து கொள்ள நான் யார் ஆட்சேபம் தெரிவிப்பதற்கு ?

எனது இனிய உளவாக ... கட்டுரையில் நான் பதிவிட்டிருக்கும் பதிலையும் கண்டீர்கள் தானே ? இது என்னுடையது மட்டுமல்ல. நாம் எல்லோரும் சேர்ந்து என்பதைத் தெளிவாகக் கூறிவிட்டேனே !

ஆவலோடு உங்கள் பதிவிற்காக தமிழ் மொழி ஆர்வலர்கள் காத்திருக்கிறோம் ! உங்களது இந்த ஆர்வத்திற்கும், பங்களிப்பிற்கும் எனது தனிப்பட்ட நன்றியைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன் !


என்றும் அன்புடன்,

பவித்ரா

 

@krishnaamma மிக்க மகிழ்ச்சி !

 

வாசகர்களுக்கு வணக்கம் !

இந்தப் பதிவை இங்கு போடும் போது ஹார்வார்ட் பல்கலையில் தமிழ் இருக்கை ஏற்படுத்த அமெரிக்கா வாழ் தமிழர்கள் சிலர் எடுத்து வரும் முயற்சி பற்றிப் பலருக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை. இப்போது தமிழக அரசு இந்த முயற்சிக்குத் தன் பங்காக ரூபாய் 10 கோடி நிதி ஒதுக்கீடு செய்யுமென்று இன்றைய தமிழக முதல்வர் திரு. எடப்பாடி பழனிச்சாமி அவர்கள் சமீபத்தில் வெளியிட்ட அறிக்கையைத் தொடர்ந்து, தமிழக ஊடகங்களின் வெளிச்சப் பார்வை பட்டு இந்த முயற்சிக்கு ஆதரவாயும் எதிர்ப்பாயும் கருத்துகள் மக்களால் பரிமாறப் பட்டு வருவது மகிழ்ச்சியும் ஊக்கமும் அளிக்கின்றது.

மீண்டும் மீண்டும் இதைப் பற்றிப் பதிகிறேன் என்று என் மேல் சினங்கொள்ள வேண்டாமென்று வேண்டுகிறேன்.என் நோக்கம் "இந்த முயற்சி அவசியமா,தேவையற்றதா?" என்று விவாதிப்பதன்று. இந்தச் செய்தியை முடிந்தளவு தமிழ் கூறும் நல்லுலகிற்கு எடுத்துச் செல்ல வேண்டுமென்ற என் விருப்பத்தின் எதிரொலியே. இப்பல்கலைக் கழகம் அந்நிய மண்ணில் இருப்பதால் இந்த இருக்கை ஏற்படுத்துவதில் அந்நிய மண் தமிழர்க்கு மட்டுமே கடமையிருக்கிறது என்று எண்ணுவதை விடவும், இது ஓர் வரலாற்றுச் சிறப்பு மிகுந்த, தொலைநோக்குப் பார்வையுடன் ஓர் மொழியும்,அதன் பண்பாடும் பேணிக் காப்பதற்கு இன்றைக்கு வாழும் தமிழ் நேயர்களால் செய்யப்படக் கூடிய தொண்டாகவே நான் கருதுகிறேன்- இது என் சொந்தக் கருத்து.

வெறும் இருக்கை அமைப்பது மட்டுமே இதன் முற்றும் முடிவுமான செயலன்று. அதன் மூலம் தமிழில் ஆழ்ந்த தேர்ச்சி பெறுவதற்கு மாணவர்களைத் தயார் செய்யக்கூடிய பேராசிரியரை நியமித்து, மென்மேலும் தமிழிலக்கிய இலக்கண ஆராய்ச்சிகளையும் மேற்கொண்டு-உலகச் செம்மொழிகளுள் மூத்ததும்,முதிர்ந்ததுமான நம் தமிழை பின் வரும் சந்ததியருக்கும் தொடர்ச் சங்கிலி அறுபடாமல் விட்டுச் செல்லக் கூடிய பெரும் பொறுப்பு இதன் பின்னணியில் இருப்பவர்களுக்குண்டு. அவர்களும் அரசியல் காழ்ப்புணர்ச்சி,கட்டாயங்களுக்கு ஆளாகாமல், சரியான பாதையில் இந்த வாய்ப்பைப் பயனுறுத்திப் பலருக்கும் பயனூட்டுவார்கள் என்றே நானும் எதிர்பார்க்கிறேன்.

இரு நாட்களுக்கு முன்னர் நான் வசிக்கும் வட அமெரிக்க மாகாணத்தின் வேற்றூர் தமிழ்ச் சங்க அன்பரும் எங்கள் குடும்ப நண்பருமான ஒருவர், இந்த மாகாணத்தின் தமிழர்களை இணைத்து வேண்டுகோள் விடுத்து,இந்த முயற்சிக்கு நிதி திரட்டி உதவும் படி இதன் பின்னணியில் இருப்பவர்கள் தம்மிடம் கேட்டுக் கொண்டிருப்பதாகச் சொன்னார். நாங்கள் வாழுமூரின் தமிழ்ச் சங்க நிர்வாகிகளிடம் இது பற்றி எடுத்துச் சொல்லி உதவ முடியுமா என்று என்னிடம் கேட்டார். அதன் மேற்கொண்டு,இந்தப் பதிவிற்காக முன்னம் நான் திரட்டிய தகவல்களைக் கொண்டும், மேலும் சில புதிய தகவல்களை சேகரித்தும் எங்கள் ஊரில் இயங்கும் தமிழ்ச் சங்க நிர்வாகிகளுக்கு மின்னஞ்சல் அனுப்பியுள்ளேன். அதன் பேரில் அவர்கள் ஏதாயினும் நேர்மறை முடிவெடுத்தால் மகிழ்ச்சியாயிருக்கும். இதை இங்கே சொல்வதன் நோக்கம், மீண்டும் ஓர் முறை இந்தத் தகவலை தமிழன்பர்களுக்கு எடுத்துச் சொல்ல வேண்டுமென்ற அவா.

நான் வயதும்,அனுபவமும் இல்லாதவள். இந்த முயற்சி சரியானதல்ல என்பதற்கு அறிவார்ந்த காரணங்கள் பல இருக்கலாம். அறிஞர்கள் அதை விளக்கிக் கூறினால் அவற்றை நானும் கட்டாயம் ஏற்றுக் கொள்கிறேன். ஆயினும் இது ஒரு அரிய செயலென்றும்,அதற்கான என் பங்கை, அது எவ்வளவு சிறிதாயினும், செய்ய வேண்டுமென்றும் என்னுள்தோன்றிக் கொண்டே இருப்பதை என்னால் மாற்றிக் கொள்ள முடியவில்லை. யாரையும் கட்டாயப் படுத்துவது என் நோக்கமன்று. அவரவர் மனதிற்கு இது சரியான செயலென்று பட்டால், தங்களால் முடிந்தால், பொருளுதவி செய்யுங்கள் என்ற என் பழைய கோரிக்கையை மீண்டும் முன் வைக்கிறேன். அவ்வளவே !

இவ்வமயத்தில், ஓலைச்சுவடிகளில் எழுத்தாணி கொண்டு சொல்லப்பட்டிருந்த எத்தனையோ பெரும் தமிழ் இலக்கியங்களை, காலத்தின் கோலத்தில், நீருக்கும், நெருப்புக்கும், பெருமை உணராத மனிதரின் மறதிக்கும்,அலட்சியத்திற்கும் இரையானவையோடு, செல்லரித்தும் போனவை நீங்கலாகக் கிடைத்தப் பொக்கிஷங்களை, எவ்வளவோ பாடுபட்டு, சொல்லுக்கடங்காதத் துன்பங்களை எதிர்கொண்டபோதும், தன்னுடைய முயற்சியில் மனந்தளராது, தமிழகத்தின் மூலை முடுக்கெல்லாம் அலைந்தும் திரிந்தும் சேகரித்ததோடல்லாமல், அவற்றில் விடுபட்ட அடிகளையும், சொற்களையும் தேடிச்சேர்த்துப், பொருள்விளக்கிப்,புத்தகங்களாகவும் பதிப்பித்துப் பின்வரும் சந்ததியர்க்குப் படிக்கக் கிடைக்கச் செய்த தமிழ்த்தாத்தா உ.வே.சாமிநாதையரை மானஸீகமாகப் போற்றி வணங்குகிறேன். அவருடைய அம்முயற்சி மட்டுமில்லையென்றால், இன்றைக்கு நாம் படிக்கத் தமிழ் இலக்கியங்கள் கிடைத்திருக்குமா என்பது சந்தேகமே ! பின்னர் எங்கே நாம் தமிழ் இலக்கிய ஆராய்ச்சிகள் மேற்கொள்வது பற்றியும், ஹார்வார்ட் போன்றதொரு உலகப்புகழ் பெற்றப் பல்கலைக் கழகத்தில் தமிழுக்கென்று தனியிருக்கை ஏற்படுத்துவது பற்றியுமெல்லாம் பேசுவது? என்றைக்கும் நன்றி மறக்கக் கூடாது.

ஹார்வார்டில் தமிழ் இருக்கை ஏற்படுத்துவது ஏதோ ஜென்ம சாபல்யம் என்றெல்லாம் நான் பேசவில்லை, நான் வாழும் காலத்தில் , என் மொழிக்குத் தொண்டு செய்யும் நோக்கில் எடுக்கப்பட்டிருக்கும் முயற்சிகளில் பெருமையானதாகவும், நேர்மையாக நடைபெறுமென்று எனக்குத் தோன்றும்படியாகவும் உள்ள ஒரு செய்கைக்கு உதவி செய்யவேண்டுமென்பதே நோக்கம். இவ்வமயத்தில் நான் அந்நிய மண்ணிலிருப்பதால் மட்டுமல்ல, தாய்நாட்டில், தமிழகத்திலிருந்தாலும் இந்த முயற்சிக்கு என்னாலான பங்கினைச் செய்திருப்பேன் என்றே எனக்குத் தோன்றுகின்றது. உங்களுக்கும் அப்படித் தோன்றினால் இந்த இணையதளத்திற்குச் சென்று இம்முயற்சி பற்றிய விவரங்களைத் தாங்களே அறிந்து கொள்ளுங்கள். அதன் உண்மைத் தன்மையையும் அவசியம் சரி பார்த்துக் கொள்ளுங்கள். விரும்பினால், இயன்றால், தங்களால் முடிந்த உதவியையும் செய்யுங்கள். நல்லெண்ணத்தோடு செய்வோம் நன்மையே நடக்குமென்று நம்புவோம்.

என்றும் அன்புடன்,

பவித்ரா